Ministranci

” Nie wyście mnie wybrali, ale Ja was wybrałem ” (J 15,16) 

Ministrant  lub minister (łac. ministro, -are; -avi; -atum – służyć, posługiwać, pomagać) – w katolicyzmie: osoba posługująca przy celebracji Mszy świętej oraz przy sprawowaniu pozostałych sakramentów i sakramentaliów (np. błogosławieństwa, pogrzeby, czy nabożeństwa). Ministranci są wiernymi świeckimi. Zaleca się, aby po okresie przygotowawczym zostali uroczyście pobłogosławieni do pełnienia funkcji ministranta w Zgromadzeniu Liturgicznym.

Wyróżnia się różne stopnie posługi ministranckiej. Podstawowymi funkcjami są: 
  • Kandydat – przyjęto, że kandydaci nie mają stroju liturgicznego, są jednak od tego wyjątki. Okres kandydatury określa proboszcz lub opiekun parafialny LSO. Winien on być na tyle długi, aby kandydat poznał wszystkie elementy służby przy ołtarzu. 
  • Ministrant – po okresie kandydatury zostaje uroczyście pobłogosławiony do pełnienia funkcji ministranta. Rodzaj posługi dostosowuje się do wieku i umiejętności ministranta. W niektórych diecezjach ministranci dzielą się kategoriami służby, którą wykonują np. ministrant światła, ministranta krzyża czy ministranta księgi. 
  • Lektor– ministrant Słowa Bożego – w Liturgicznej Służbie Ołtarza to ministrant, pełniący funkcję lektora i pobłogosławiony do jej pełnienia przez biskupa. Do jego zadań należy odczytywanie Słowa Bożego, wezwań modlitwy powszechnej, komentarzy mszalnych, może także wykonywać psalmy responsoryjne. Jako starszy z grona ministrantów sprawuje nad nimi opiekę. 
  • Ceremoniarz – mistrz ceremonii – ministrant w stopniu ceremoniarza, odpowiada za przygotowanie Liturgii i jej poprawny przebieg. Odpowiada bezpośrednio po celebransie za poprawność Liturgii. Musi posiadać dużą wiedzę dotyczącą przepisów liturgicznych. Często jako element ubioru nosi krzyż ceremoniarski nakładany uroczyście przez biskupa. Może pełnić rolę opiekuna parafialnej Służby Liturgicznej. 

W przypadku braku ministrantów o niższym stopniu, lektor bądź ceremoniarz przejmuje ich obowiązki. 

Zasady ministranta : 

  1. Ministrant kocha Boga i dla Jego chwały wzorowo spełnia swoje obowiązki. 
  2. Ministrant służy Chrystusowi w ludziach. 
  3. Ministrant zwalcza swoje wady i pracuje nad swym
  4. Ministrant rozwija w sobie życie Boże. 
  5. Ministrant poznaje liturgię i żyje nią. 
  6. Ministrant wnosi wszędzie prawdziwą radość. 
  7. Ministrant przeżywa Boga w przyrodzie. 
  8. Ministrant zdobywa kolegów w pracy i zabawie dla Chrystusa.  
  9. Ministrant jest pilny i sumienny w nauce i pracy zawodowej. 
  10. Ministrant modli się za Ojczyznę i służy jej rzetelną pracą. 

Hymn ministrantów: 

Króluj nam, Chryste, zawsze i wszędzie. 
To nasze rycerskie hasło. 
Ono nas zawsze prowadzić będzie 
I świecić jak słońce jasno. 

Naprzód przebojem, młodzi rycerze, 
Do walki z grzechem swej duszy. 
Wodzem nam Jezus w Hostii ukryty. 
Z Nim w bój nasz zastęp wyruszy. 

Pójdziemy naprzód, naprzód radośnie, 
Podnosząc w górę swe czoła. 
Przed nami życie rozkwita w wiośnie. 

 Odważnie, bo Jezus woła.